Өлеңдер ✍️

Келместен қойдың күттiрiп,
Суық кеш, желдiң өтiнде.
Өртенiп жатқан кеудем бе?
Өртенiп жатқан бетiм бе?
Табаннан ылғал тұр өтiп,
Таусылып төзiм қалмасын.
Көнбеуге бiрақ, амал жоқ,
Табиғат басқа салғасын.
Түстi еске
Ауыл,
Пеш түбi,
Анамның алақаны да.
«Тоңдырды-ау, алыс
жол мынау,
Ауыр боп балапаныма».
Дейдi ме
Дауысы анамның
Ызғырық боран iшiнен.
... немесе боран уiлiн,
Iшiмнен солай түсiнем...
Әйтеуiр,
Жаны тұр ашып,
Осынау кездiң дәл маған.
Кетсем бе қармен жарасып.
Сезiмнен мендiк аумаған.
Күтiп-ақ тұрмын,
Сүйем ғой.
Суық жел, боран өтiнде.
Өртенiп жатқан сезiм бе?
Өртенiп жатқан бетiм бе?
Келмесең келме, жүр есен,
Ретi жоқ тiптi үрейдiң.
Өзiме ненi тiлесем,
Саған да соны тiлеймiн.
Жалындап жатқан пеш түбi
Жылы орын,
Жайлы төсекте,
Өзiңе ғашық бiр адам,
Қайтты деп аман есепте.
Бұрқасын болсын
Мына түн,
Айналсын соңы құйынға.
Оранған жанға сезiмге
Борандатып жүру бұйым ба?!