Өлеңдер ✍️

(Балдыздарға)

Түсті де жақсылыққа ырымдылық,
Көз тартпас, көріксізге ұрынбадық.
Ұжмақта хордың қызы бар деп естіп,
Табиғи таза жолдан бұрылмадық.
Жігітті жер тұбінен тұнғаттырар,
Ішінде неше түрлі сымбатты бар.
Сұлулар көрмесіне жиналғандай,
Сендер кім боласыңдар, қымбаттылар?..
Сөйлессек, ғашықтардың жоқ тілімен…
Шырақтай жанарларың отты кілең.
Әлемде не ғажайып өлең туған.
Сұлудың өздеріңдей көптігінен.
Жайлаудың бірің бейне-қоңыр гүлі,
Аққудың бірің құдды көгілдірі.
Әркімді жер шетінен іздеп, тауып,
Құраған қалай, қайтіп өмір мұны?!
Бүрлеген бірің торы тобылғыдай,
Айып па, толқып тұрса, көңіл бұлай?!
Жүргендер көкке қарап, мұнда келсе,
Бермей ме, жерден тауып, жоғын құдай?!
Құлақта біреуінің әні қалып,
Тереңдеп таныспадық, танымадық.
Өлеңді ойланармыз, ең әуелі,
Хор қызымен ауыздың дәмін алып…
1994 жыл.