Өлеңдер ✍️

Ей, Өлең!
Мен қашқанда қуғаның не,
Байланып кіндігіме туғаның не,
Қапелімде іздетіп қалам-қағаз
Ойымды он сақтағы буғаның не?
Ей, Өлең!
Мен сөнгенде жанғаның не,
Қыздырып шоққа қызыл салғаның не,
Қарадай қара шөлде қаталатып,
Қайыра, қарсы ағынға шалғаның не?
Ей, Өлең!
Кетіп ем ғой суындырып,
Кеудеме неге шаштың уылдырық.
Мойныма жыр маржанды алқа қылып
Отырсың енді мені буындырып.
Ей, өлең!
Маза берші дамылдайын,
Уақытым кетті мынау сағымдайын.
Мен риза таланыма сені жазған
Басыма бола білдің бағым дәйім.
Өтінем,
Босатшы бір дамылдайын...