Өлеңдер ✍️

Сарабдал ойды түйетін дүние көшінен,
Замана жайлы заулатып тұлпар көсілем.
Өңім бе түсім, кірмей ме есім, білмеймін,
Бабамның үнін естіп бір желдей есілем.
Тағы да бүгін батырың кешті тосын сәт,
Ойым жоқ мүлде, кім болсын мейлі тосылмақ,
Бабалар абыз салмақтап сауал тастайды,
Баласы егер ойы бар болса жосылмақ.
– Қарағым, айтшы, тыныш па өзі ел іші,
Ырысы қалай, береке, бағы, тынысы?
Өзалдан сонау шалқыған шалқар жер қайда,
Қорғап бір кеткен бабаның қайқы қылышы?!
Тіліміз қайда май тамған нәрлі, әуезді,
Қаймағы қалған көрсе де небір сан езгі,
Баяғы бар ма қазағым төсін қағысқан,
Айқара көңіл, турайтын ірі, жаны ізгі?!
Баяғы қалпы қалды ма сана, мый, есі,
Төрінің қазақ болды ма өзі иесі?!
Бағасын егер білмесе бардың, аялап,
Тоңмойындарды Жердің де ұрмақ киесі!..
Қыдыр боп келген аталы сөзді аңғарып,
Қалған бір жайым болғаны-ай менің дағдарып.
Қатардан қалмай, ел болып кеттік дер ме екем,
Қызырлы атам жұмаққа барсын таң қалып.
Бабалар бірақ ұға бір қойса шайырды,
Бата бір қылса, ұрпағы үшін қайырлы,
Көңіл де өсіп, мерей де тасып қалар-ау,
Жыр толғай білсек парасат пенен пайымды.
Егемен елдің ертеңгі жайын ескеріп,
Қанымда жоққа бармадым әсте бөспелік.
– Бұғалық салған бодандық сана жоғалмай,
О, Қыдыр атам, қиын ғой кету көшке еріп.
Аталы сөзді әуелі жерден бастадың,
Балаңды аздап мүдіртіп сөзден жасқадың.
Байқаңыз Сіз де, баяндап Біз де берелік,
Төрелік емес, айтылар ойдың астарын.
Жарасса жақсы-ау қазаққа қазақ сүйеніп,
Жеріне байтақ, төріне етсе иелік,
Жыпырлап кеткен жымысқы жын мен перілер,
Аранын ашып, басқа да шықты-ау жиі өріп.
– Алданған жемге өзіңнен, көкем, сазайың, –
дегендей енді төрімде небір қожайын...
Қазақтың ұлы құл болып жүрсе есікте,
Қазақтың қызы заманның тартты азабын...
Жер менен тілім – тілім де тілім, тым өгей,
Тақымнан басар көлден бір ұшқан шүрегей.
Еркімді алған кезімде еңсем түскені –
Арқамнан күнде соғылып жатқан дүредей...
...Сөйледім солай, сөйледім мүлде мақтанбай,
Әйтпесе, жырлар қауқарым кенен ақ таңды-ай!..
Біле бір білсек, түсіме енген Қыдыр қарт,
Менсіз де елдің жағдайын біліп жатқандай...
Ендеше, достым, қайтеміз бекер екпіндеп,
Мақтанып қайтем қиядан асып кеттім деп.
Дағдармау үшін –желкеден алып жемқорды,
Дарға асып қойса, сөге де қоймас көп тілдеп.
Осындай заң бар Араб пен Иран елінде,
Қонады дерсің періште сынды көңілге.
Сорғанша тоймай жабысып елдік желінге,
Елменен бірге тигізсек нәрді ерінге...
Қазаққа сонда келмейді ешбір дағдарыс,
Рух пен Жанда – Ел үшін болса арпалыс...
Дағдарыс деген –Жер менен Елдің тағдыры,
Дағдарыс деген – байлықты дара малданыс!..
Ұлтына бөлер елінің ұлттық табысын,
Қайдасың, қайда, ел үшін туған, арысым!?
Қыдыр атамның алдында сонда дағдармай,
Дәріптер едім қазақтың жорға шабысын!!!