Өлеңдер ✍️
  12.07.2022
  71

Автор: Ғали Орманов

ГҮЛ МЕН КӨҢІЛ

Гүл деген де –
Табиғаттың сыйы бір,
Жаратқандай
Жүзіне ылғи құйып нұр.
Қызыққаннан
Иіскейсің сен де оны.
Ұмытқандай
Егделікті сол жолы.
Жастығың да
Елестейді сонда бір.
Секілді онда
Төңірегің толған жыр...
Шыға бере
Тағы ұмытып кетесің.
Сірə неге
Құлазымайды екенсің?
Ұлғайған соң
Тарттың ба əлде қатыбас?
Ондай болсаң,
Ауызға түк татымас!


  гүл көңіл Ғали Орманов Ғали Орманов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  ӨМІР – ШЕБЕР ᐈ
  ЕГДЕНІҢ ЕСКЕРТУІ ᐈ
  ЖАҢА ӨРІСТЕР ᐈ
  ЖЫР МЕКЕНІ ᐈ
  САЯЗ БЕН ТЕРЕҢ СЫРЛАРЫ ᐈ

Пікір жазу