Өлеңдер ✍️

Шытынап сынған айнаға қарап,
шыт-шыты шыққан өзімді көрдім,
мен емес,
өзге қаймана қазақ
қарап тұрғандай сезілді кей күн;
сындырған жанды төзімді дер кім,
шыт-шыты шыққан өзімді көрдім,
жүрегім — парша,
санамда — сызат,
бұл күйде қайтіп көзімді ілермін?
Жарыма жаңа айна әкелдім де,
абайлауға енді сөзімді бердім.
Жаңа айна үйге ала келгенмен,
быт-шыт боп, бірақ қала бергем мен:
өзім де сынық,
сөзім де сынық,
шатынап кеткен көзім де сынық,
жарықшақ, жаркеш, жарадар, жадау,
әзіл де сынық, сезім де сынық.
Қайғы мен шерге шыдайтын байғұс,
күлпарша болып құлайтындай-мыс...
Анадан енді қайта тумасам
қайтадан мені құрайтын қай күш?..