Өлеңдер ✍️

Қобыздың сарынында есіл «Ерден»,
Ерденді туған халық өсіп-өнген.
Тарихтың тарғыл түсті
Керуенімен —
Бұл маңға бабалардың көші келген.
Тұмасы тұңғиықтың тұнар ма екен,
Жапанда жалғыз өскен
шынар ма екен?
Жезқазған — жез даланың жезкиігі,
Ұлытау — ұлар ұшқан ұлар мекен.
Жезқазған — жанымдағы
мөлдір өлең,
Кеңгірдей кербез, керім көлді көрем.
Жағасын ен жайлаған елді көрем —
Бақыты байрағында желбіреген.
Аялы Ұлытаудай Ана туған,
Сарыбел сауырында дара тұлғаң.
Жезқазған — қара орманның
Қанышының —
Арналы арманынан жаратылған.
Тарихтың түре келген толған
бұлтын,
Байтаққа байлам айтар
Қорған бұл күн!
Жезқазған — жез сапырып,
Мыс толқытқан —
Басты орда, байсал орда
қонған жұртым...
Арнасы әлдилеген сыр аңғарын,
Жезкентке желмаядай жыр
арнадым.
Бата алып басты Ордадан
самғайды екен
Қанаты көкті тілген қырандарым.
Ғасырдың нұр сыйласа Нұр өткелі,
Жаныңа жетем жаннан гүл еккелі.
Сарғайтқан сарыбелі сағынышты —
Жезқазған!
Жерұйығым жүректегі...