Өлеңдер ✍️

Жалғыз кеп кірдім сол үйге,
Ит ұлып жатыр көңілде
Кешір, дос, сенің үйіңе
Осылай келем дедім бе?
Ақырын үйге ендім де,
Икемге келмей ернім де
Күбірлеп тұрмын: - Кеш, ана,
Балаңсыз жалғыз келдім мен.
Тірі емен, бүгін өлдім мен,
Келмейді тіпті сенгім де.
Бетімнен сүйді құшақтап:

- Шырағым, аман келдің бе?
Құлатпай сонда демеген
Кең екен, тағдыр, керегең.
Бетімнен сүймей сол ана
Жағымнан тартса не дер ем?
Не дер ем сонда, не дер ем,
Түскендей жасын төбемнен.
Кетер ме ем теңіз түбіне
Быт-шыты шыққан кемеммен?
Ток жүріп өткен денемнен,
Бетімнен сүймей сенер ме ем?
Ар соты мені соттады,
Мен басқа сотқа көнер ме ем?
Кеткендей дүние теңселіп,
Тіктедім бір сәт еңсені.
Құлазып жүрген көңілге
Мейірім неткен емші еді!?