Өлеңдер ✍️

Ешкі бикеш шырайлы
Текесіне мұңайды:
– Соңғы кезде, сүйгенім,
Бүлкілдеп жүр бүйрегім.
Ішсем де астың тәуірін,
Ісіп кеткен бауырым,
Қабынады өкпем де,
Ауру деген кеп менде.
Басқалардан қалам ба?
Емделемін барам да, –
Деп Ешкітай төндіріп,
Текешігін көндіріп,
Кетті аттанып жыраққа.
Курортта ол, бірақ та,
Қайтсін ем-дом, күтімді,
Барған күннеп құтырды:
Нән Серкемен танысты,
Асыр салды, алысты.
Секілді бір кекілік,
Тастан-тасқа секіріп,
Күндіз-түні ойнады,
Ойынға бір тоймады.
Бірі: «Ерекше еркем!» – деп,
Жаны қалмай елпеңдеп.
Бірі: «Сері Серкем!» – деп,
Жүріп жатты селтеңдеп.
Текесінің хатына
Жауап жазды қатыра:
«Айналайын ақылдым,
Жақсы емделіп жатырмын.
Кәдімгідей қоң алып,
Қалдым біраз оңалып.
Қайтар жолды ұмытпа,
Ақша жағын құнытта.
Көп кешікпей оралам,
Көріскенше бол аман».
Тап осындай Ешкілер
Опынғанын кеш білер.