Өлеңдер ✍️

Жұңғар ойпаты менің туған мекенім.
Қамысты өлке. Күз келіп қамыс үлдіректегенде
сары жәйқын теңіз кейіптенеді.
Оның дәл ортасында
Құмқора деп аталатын биік құм төбе бар.
Ол сол сары теңізді жүзіп бара
жатқан алып кемеге ұқсайды...

Сары қамыс, қызық, телегей
сары теңіздей шайқалақтаған.
Құмқора тұр жүзіп кемедей,
Сары сағымда жәйқалақтаған.
Ұшар басына ұмтылушы едім,
Сары сағымды кештіріп атпен.
Қытықшыл аумақ қымсынушы еді,
Құлпырушы еді кешкілік... әттең?!
Сары Күн қимай аз-кем тұрақтап,
Құмтау басында – сары мойнақта,
Асатын ары назбен бір аттап,
Сары киіктей cағым ойнақтап...
Жататын солай сары күз бөртіп...
Ол жәйлі менің әнім күшінде.
Оны мен жүрем өзіммен ертіп,
Ол қазір менің жаным ішінде...