Өлеңдер ✍️

Рухты «жан» деп,
Жан жайлы кеппіз жақ ашпай.
Рухсыз, жансыз, ақылсыз өскен ағаштай.
Тілейік Хақтан жан (нәпсіге) еріп адасып,
Істеген талай ісіміз үшін оғаш қай...
Кіргенді «жан» деп,
Шыққанды кеппіз «рух» деп,
Жоқ олай емес, кірген де шыққан рух тек!
Жан ба, жан – нәпсі ұшатын алып әр неге,
Қоздыратын да, тоздыратын да «бұрық» деп.
Жансыз болса ағаш «нәпсісіз екен» деп түсін,
Әне сол жаннан көретіні адам бек қысым.
Жан адамдағы ақылды алса басқарып,
Екі әлемде адам өтеді сор мен от құшып.
Рух ол – адам тән қабында алған отырып,
Жан ол – тән бірде ақылды, ал бірде есірік.
Тән қабын тастап кететін де рух, һәм тағы,
Әл-Мисақта әлгі серт берген Хаққа да осы рух!..
Сондықтан жан мен рухты біліп даралап,
Жанға еріп рухты алмайық кірлеп, қаралап.
Рухқа бәрін басқартып иман (сеніммен),
Өтейік «Хақ» деп дүние бағын аралап.
2011.9.6