Өлеңдер ✍️

Ермек үшін жазбан мен де өлеңді,
Хақиқы өлең Хақтың сыйы – ол енді.
Шайнап берген нандай жайғап берсең де,
Түсінбес бар берген жазып өлеңді.
Жүрек шөлін қандырмай ма нұрлы өлең,
Сөнген ойды жандырмай ма нұрлы өлең.
Көңілсізді көл қылмай ма нұрлы өлең,
Танымсызды таң қылмай ма нұрлы өлең.
Ақылға ақыл қоспас па еді нұрлы өлең,
Тағылықтан тоспас па еді нұрлы өлең.
Түнергенді ашпас па еді нұрлы өлең,
Айрылғанды қоспас па еді нұрлы өлең.
Жоқ, қоспаққа себеп болмақ нұрлы өлең,
Болса егер хақ хақиқатпен бүрлеген.
Сіңіріліп сәлихалы нұрлы иман,
Иман бақтан болса әйтпесе нұр кеген.
Өлең дейін игеріп сөз – құйынды,
Хақ шындықты жырлау құлға қиын-ды.
Жан жыртығын жамау керек болса егер,
Сөзден гөрі жырмен жамау тиімді.
 Ақын – мерген,
Ойы – садақ,
Сөз – жебе,
Ата алсаң ат діттегенің көзде де.
Ақиқатсыз көзді соқыр сияқты,
Бірақ дарып кетпеуі шарт өзгеге.
Нұрлы өлеңнің тиер жері бұрыстық
болуы шарт,
Жөн орнауы дұрыстық.
Әкелері болу керек туралық,
Орнатары болсын көпке ырыс-құт.
Хақ Құранмен қаруландыр сөзіңді,
Ақиқаттан айнытпа да еш өзіңді.
Қисықтардың қасында ұста қашанда,
Хаққың берген қайсар өлең – тезіңді!
Түсінбеске түсіндіріп қиналма.
Одан да аттан Хақ Иеңе жинал да.
Әр сөзіңе абай болып,
«Аллаһ» деп,
Хақ жолында ұш жүректер мен миларға!
2011.9.5