Өлеңдер ✍️

Құранда тұрып ілім сені күтті,
Менменсіп білмедің-ау соны «мықты».
Онда: «Мен жын, адамды тек Өзіме
жараттым құлдық үшін*» делініпті!
Менменсіп оқымадың Құранды ашып,
Санаңды күдікті ауыр күмән басып.
Құранды оқысаң саф шын көрер ең,
Жалғанда жалғанға емес Шынға ерер ең.
Шынға еріп, шынданар ең періштедей,
Хақты һәм Хақтың ісін терістемей.
 Ғаламның он сегіз мың сырын біліп,
Кетпес ең кездейсоқты ырым қылып.
Таубаңа келіп солай танып Хақты,
Өткенге өкінер ең жанып қатты!
Дүние өтірігін рас біліп,
Дүрмектен алыстар ең құлашты ұрып.
Тірілер Хақ алдында күніңді ойлап,
Істеген біліп-білмей мінің бойлап,
Таубаңа тағы-тағы, тағы келіп,
Хақ құлдың қараүзер ең нағы болып!
Күнәдан шыбын-шіркей қашып солай,
Өзіңді жарқырар ең ашып солай!..
Бар кітап бір харфіне тең келмейтін,
Оқымай адам оны жөнделмейтін,
Құранды – сөзін Хақтың оқымауың,
Ол сенің – екі әлемдік тоқырауың!
Ол сенің – Хақ Аллаһпен сырласпауың,
Хақ берген бойдағы игі сырды ашпауың!
Ол сенің – надандыққа тірелуің,
Ол сенің – тірі жүріп тірі өлуің!
Ол сенің – Хақ ілімін қате алуың,
Қате алып хақсыздыққа маталуың!
Ол сенің – өзіңді-өзің аша алмауың,
Жаныңа жарығыңды шаша алмауың!
Ол сенің – айырмауың ақ-қараны,
Ол сенің – ақ білуің қап-қараны!
Ол сенің – жұмсамауың ақылыңды,
Адамдық қор еткенің асылыңды.
Ол сенің – рух, жан һәм сезім жайлы,
Білмеуің не делгенін өзің жайлы!..
Екі әлем,
Періште,
 Жын,
Жаралды Адам,
Жаралып Хақтан зат жоқ нәр алмаған.
Жалғыз зат Аллаһ қана жаралмаған,
Һәм Аллаһ сөзі – Құран жаралмаған!
Себебі, жаралмайды Жаралмастың
Сөзі де, Өзі де хақ!..
Нәр алмас кім?!
Білсең бұл хақ Құранның мәртебесі,
Жіберген бізге оны Хақ, мәрт еді Осы!
Білмеуің міне осыны – Құран білмеу,
Көзіңе ілмеу Хақты – Құранды ілмеу!
Көзіңе Құранды ілмеу – Хақты «жоқ» деу,
Басыңнан екі әлемдік бақты жөткеу!
Басыңнан екі әлемдік бақты жөткеп,
Пәниде-ақ тозақ оты жақты беттеу!..
Солай!
2011.9.3

*«Зәрият» сүресі, 56-аят