Өлеңдер ✍️

Ашық күнде көз алдымды тұманғып,

Жүруші едім тек өзіңнен күй аңдып.

Бұрымыңа бұлдыр дала байланып,

Тал бойыңнан білінетін ұяңдық.

Ақылыңда барма, сірә, айып, мін?

Сені көріп, ескі мұңнан айықтым.

Жалт қарасаң, қос ұяшық ішінен,

Отты ұшқыны төгілетін ғайыптың.

Жібек шашың самал желмен бірге есіп,

Дидарыңнан ақ сағымдар тұр көшіп.

Тұрады анау жүзің жайнап көктемдей,

Қабағыңа жартыкеш ай мінгесіп.

Сенен сезіп сезімдерді жалынды,

Дәтке қуат етуші едім назыңды.

Түсінбедің, түсінбедің ал бірақ,

Алдыңдағы менің аңғал жанымды.

Бізге куә жарқыраған түнгі аспан,

Өзің болып сыр төгеді тынбастан.

Ұмытылмай, есте қалдың алайда,

Келем әлі соған іштей тоймастан.