Есләм зікібаев туралы Өлеңдер ✍️

– Өлең, жаз! – дейді ...Жазылмай жүрсе не етермін.Ырқыма көнбей ағындап жатса бекер күн.Өткенді қайтып оралту қолдан келмейдіАрманның асқар шыңына..

Көңіл неге тағы да өрекпіді,Сені, бəлкім, көрмеуім керек пе еді.Ұғыса алмай келеміз екеуара,Бірақ соның белгісіз себептері.Өрекпиді бұл көңіл тыным..

Өне бойым өрт болып лаулағаны-ай,Кетсем бе екем самалдап тауға қарай,Сезім өртін өршітпей басатындайБір жаңбырдың күркіреп жаумағаны-ай.Таң тауығы..

Күнде өтем,Терезеңде гүл тұрады,Бір бейне көлбеңдейді ілкім əрі.Білмеймін сол бейненің кім екенін,Көрсем деп көңіл шіркін ынтығады.Сол бейне –..

Қиялды сабылдырып сағым-қырда,Жаныңды малындырып жалын-нұрғаОңаша ой қуалап кеткен кездеСен мені сағындың ба?Құйғытып қиял-пырақ сағым қырда,Кеудеңе..

Жағажайда,Ақ құмда мың сан адам,Мың сан адам, бəр-бəрін кім санаған,Теңіздегі айдынның аққуындайШыға келдің жарқ етіп бір сағадан.Жəймен ағар өзендей..

Жағажайда,Ақ құмда мың сан адам,Мың сан адам, бəр-бəрін кім санаған,Теңіздегі айдынның аққуындайШыға келдің жарқ етіп бір сағадан.Жəймен ағар өзендей..

Оянып ем, түн ішінде жап-жарықтұр ма дедім көкірегімде шам жанып.Сен бар ғой деп сипап едім, қасымдажоқ екенсің, қалдым босқа алданып.Сүйдім деген..

Жырды сүйген,Нұрды сүйген жаныңнан,Жаралдың ба алаулаған жалыннан,Отты айналған көбелектей айналып,Кешір, қалқа, кете алмадым жаныңнан.Қауіпсінбей..

Қинадың сен, жаным-ай, қинадың-ау,Қиналғаннан жаныма күй дарыды-ау.Дүниенің бəрін де тəрік қылып,Тартсам ба екен өзімді сыйға мынау.Қуантам ба, мен..

Қарғам-ай,Көз ілмеуім керек еді,Қалдырдың дел-сал күйде неге мені.Білмейтін телмірсекпіз сен де, мен де,Қолымыздан не келеді?Жан едім жүрген бейжай..

Сөйлескің де келмеді-ау,Өзгердің бе?Кімге дəрі,Өтеді сөздер кімге.Жалғыз сен бе, жаным-ау, жабырқаған,Намысы бар,Ары бар өзге елдің де!Үнің қандай..

Неге екенін білмеймін,Сұрама сен,Дəурені өтсе гүл-көктем тұра ма əсем.Соңғы кезде алапат дауыл ұрып,Кешер болды көңілімнен күнара сең.Өзім дағы..

Бір қыз көрдім,Сұлуын, сұлуын-ай!Қай күні жаратты екен мұны құдай?!Сұлулығын өзі де білуін-ай,Айдындағы аққу құсап жүруін-ай!Жүруін-ай,Аққудай..

Кестелеп жырмен жеткізсем егер жұрт ойынМереке тойың,Береке тойың – бұл тойың!Достықтың Туын тұрғандай биік көтеріпАқ моншақ сынды шашылған шашу –..

Əн салады жүрегім –Бір нəзік əн,Жаңа ашқандай қоймасын жыр қазынам.Түсінбеске түк емес,Түсінгенге...Барым-арым,Айтылған сыр-базынам.Ақын ба сұлулықты..

Тіршілікте табынар тəңірім де,Шалғай кетсем сағынар жаны бірге...Бір жебеушім бар еді жүрегімде,Періштемдей көретін əлі күнге.Кең жайлауын жанымның..

Шалқытып қиялымды аспандатып,Сыйлаған күндер қайда жастай бақыт.Қимаған гүлдер қайда, Лəйлі-жүрекЕгіліп екі көзден жас парлатып?!Беймəлім сезімдерге..

Кімге керек толғаның, бүрлегенің,Кімге керек солғаның, гүлдегенің...Он төртіңде толысқан айдай болыпОянсаң ғой қасымнан күнде менің.Зəмземін де..

Қайтарып қапырықты, күн ыстығын,Жұрт жата басталады жұмыс күнім.Мен де бір,Шекарада сақшы да бір,Күзеткен Ел-Ананың тыныштығын.Тым-тырыс шынар..

Жатырсың көз алдымда жайлап ағып,Кім білсін тынарыңды қайда барып.Күмістей айдыныңдаОйнайды шолпылдатып майда балық.Жүзіндей жарқыраған шар..

Бұлдыр да, бұлдыр, бұлдыр күн,Жанымды жасқап құм қылдың,Жапырағындай жауратып,Жағадағы жалғыз жыңғылдың.Көңілімді шерлі мұң қылдың,Сағымды мықтап..

Күнде бір кеніш қазбасам,Күнде бір өлең жазбасам,Маздайтын кезде маздамай,Маздамас кезде маздасам,Ақындығымнан не пайда?Келген соң мына..

Жоқ ақынның алары, берері де,Жоқ сүйеніш-тірегі, сенері де,Шындық үшін шырылдап отқа түсіп,Қорған болып жүреді тек еліне.Əділеттің ақ жолы шын..

Қызуымен бүгінгі алған ақшаныңМерекені сыра ішуден бастадым.Қонақ болсаң студенттің үйіндеБілер едің жан сырының астарын.Дос-құрбыммен ойнадым да..