Өлеңдер ✍️

Жадырап күлгенменен, жаным жара,
Байлығым – осы ортада барым ғана.
Ішімді ашып көрсеңдер – жыртық, тыртық,
Көп шарпылған шоққа да, жалынға да.
Алпыс бес жыл! Білмеймін қалай өтті,
Алдымды орап жүгірді талай епті.
Қайранмын қалт-құлт етіп жүргеніме,
Өткеріп бір басымнан тамам өртті.
Əкеден жастай қалып, жетіліп ем,
Өрттен соң өскен гүлдей шеті кілем.
Ананың да азасына бас имедім,
Бəрінен де жаныма жаман батты
Айрылғаным қаршадай екі ініден.
Тағдыр иіп еңсемді жүрелеткен
Кезде де қайта тұрдым түрегеп мен.
Тірлігімнің белгісі əзір-əзір,
Шүкіршілік, соғып тұр жүрек еппен.