Өлеңдер ✍️

Қиялым ұшқан қияға
Қияли қалпым қалам ба?
Арманым менің қиянда

Алдырмас асу адамға.
Тартса да күндер күйбеңге,
Жүрегім менің заңғарда!
Түн бойы тылсым күйге ене,
Оянам сыршыл таңдарда.
Ұйқыбас өмір – жауындай,
Ұйқысыз пендең мен едім.
Үдере соққан дауылдай
Үздіксіз тербер жел едім.
Маңғыстау -маңғаз өңірім
Санамды менің селбеген.
Өзіңмен егіз өмірім,
Өр әуенімен тербеген.
Бабалар дәйім дем беріп,
Бастайды тұнық ғажапқа!
Шабытқа бойды кернетіп,
Қызмет ет дейді қазаққа!
...Түсімде кеше,түсімде,
Атадан аян берілді.
Тұп-тура қыран пішінде
Тұлғам бір менің көрінді.
Маған шын,саған өтірік,
Қалықтай қанат қағамын.
Қыран боп маған көрініп,
Қолдауы ма ата-бабаның?!
Не болсын,мейлі,жәй емес,
Ұқсамас мынау өңіме.
Билеген мені қай елес,
Сүйреумен зеңгір көгіме?!
Білмедім,достым,білмедім,
Әуейілігім бе бұл менің?
Дүниеге әлде құр –тегін
Келмеген кие-ұл ма едім?!