Өлеңдер ✍️

Ақырды ақпан тағы,
бөрі сырғақ,
Өлеңім, өзегімнің өрісін тап!
Ақ таңда ақбоз мініп арқырасам –
Бөрі сырғақ әуені тегіс ырғақ.
Ердім де елесіне осы ақпанның,
Арғымақ ойларыммен қосақталдым.
Ақ боран демін ішке тартқанында
Ақ әлем, сені көріп босап қалдым.
Керуен түзегенде күнге көшін,
өлкемнің өле сүйгем қыр, белесін.
Өмірі өлеңімнің өртке оранып
Көңілі көкөрімнің кірлемесін.
Ұққаным әр кеуде – бір қараша,
Бақ түнеп баршасына нұр қараса...
Ақ боран тозаңымды қағар ма екен
Ақпанда бөрі сырғақ сырғанаса.
Сарғайған сарыбелдің сағымында,
Көзімнің қарасы мен ағы мұнда.
Боз жусан,
боз бетеге,
боз көденің –
боздаған үнім қалған тамырында.
Жүдеу күн...
ақ дүниенің тақта арайы,
Біреудің осында жүр бақ талайы.
Демі де тегіс ырғақ –
бөрі сырғақ
Азаннан аңырап тұр ақпан айы...