Өлеңдер ✍️

Үптеп ұры қораны,
Шаруана тонады –
Шарбақты еркін шарлады,
Тінтіп еден, қабырғаны, қуысты,
Ұяты жоқ тіміскі
Ілінгенін қармады.
Тап осылай шаруа шын
Бай боп жатып, кедей болып тұрды енді,
Дорба асынып, кезсең-дағы күллі елді,
Мұндай істі Тәңір басқа салмасын.
Алдырған жан зарлады;
Құда, жекжат, жақынды,
Туыстарын шақырды:
«Қандай көмек болады, – деп, – таты
Бұл істі әркім әр саққа сап талдады,
Және ақыл көп қосты.
Карпыч құда деді сонда:
«Эх, достым!
Айналаға еттің бекер дабыра,
Байлығыңды жан-жақты».
Климыч те деді оған: «Шарбақты
Үйге жақын орнатқан жөн соңыра».
«Эх, туғандар, дұрыс емес бәрі де, –
Деді Фока салмақтап, –
Әңгіме жоқ шарбақта,
Қабаған ит ұстау керек, әрине;
Біздің қаншық күшіктеген жаңадан,
Сол күшіктің біреуін ал қалаған.
Суға ағызып жоғалтқанша көзін мен,
Бөлісемін өзіңмен».
Қысқасы сол, жора-жолдас, ағайын
Айтты ақылдың талайын.
Бірақ, нақты керекті
Біреуі де көрсеткен жоқ көмекті.
* * *
Мұқтаждыққа душар болсаң, қой біліп,
Достарыңа емінбе:
Құр кеңеспен жібереді тойдырып,
Тайқып шығар тегінде.
Жақсы досың да
Қалмас қасыңда.