Өлеңдер ✍️

  22.01.2022
  118


Автор: Алма Түсіпбекова

Келіңдер, құлыншақтар, құшақтайын..

Шаттықтың Шалқұйрығын тұсадың да,
Берілдің бесігіңде құса-мұңға.
Жалғанның желі сені тоңдырды ғой,
Кел маған, алайыншы құшағыма.
Зарлы үнмен желі соқса замананың,
Кілт тияр баяу ескен самал әнін.
Тәндегі табылады ем жараңызға,
Жаныңның кім сезеді қанағанын?
Салатын серкелері сайран дара,
Бұл қоғам айналғандай айналмаға.
Тексізі төрде отырса кеуде керіп,
Кім көрер көз жасыңды, қайран бала?
Мейірден тамшы тамбай кенезеге,
Телміріп тағы отырсың терезеге.
Қалтаның қамын жеген көркеуделер,
Бағынбас бабам айтқан ережеге.
Пайым мен парасаттың сыйы кімде?
Отырсың, көңілімнің күйігінде.
Білемін, қашаннан-ақ сен зәрусің,
Киім мен тамақ емес – мейірімге.
Бақыттың сағымданып таныс бағы,
Адамнан мейір неге алыстады?
Көзіңнен жылжып аққан тамшы жастың,
Салмағы жүрегімді жаныштады.
Жалғанның жаманатын тұсап дәйім,
Сен жайлы жасатпайын ұсақ пайым.
... Бәріңнің аналарың мен болайын,
Келіңдер, құлыншақтар, құшақтайын!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу