Өлеңдер ✍️

  11.01.2022
  147


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Мен туған үй Алатау бөктерінде

Көз жүгіртіп қарасам өткеніме.
Мен туған үй Алатау бөктерінде.
Түнеріп тұр көк аспан, күрсінеді,
Көп келмей кеткеніме өкпелі ме?!
Өмірдің төтеп беріп өткеліне.
Қайырылып бір қарадым өткеніме.
Ол менің жастық шағым қайта оралмас,
Ол менің сағым болған көктемім бе?!
Қимас сезім әурелеп кетерімде.
Қалың ойдың кетемін жетегінде.
Өзіңе өмір бойы қарыздармын,
Парызыңды мен бүгін өтедім бе?!
Адам пенде,
Сынаса ұнамайсың.
Алладан тек амандық сұрағайсың.
Өзіңе әлі талай берерім көп,
Білемін,
Білемін сен ештеңе сұрамайсың.
Көпар тартқан елім бар, баптап атын.
Өмір мынау бап емес, бақ шабатын.
Қасиетіңнен айналдым туған өлке,
Мен сенің ұлың болам мақтанатын.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу