Өлеңдер ✍️

Атым – ақын болғанымен танылған,
Тәнім асыл жаныңа кеп таңылған.
Ессіз болдым, сені алғаш көргеннен
«Абақтыда айдан, күннен жаңылған»

Алтын күнім – сенің мәз боп күлгенің,
Шат қуанып, асыр салып жүргенің.
Нұрлы айым – жылы сөзің айтылып,
Кең пейілмен мәнді өмір сүргенің.

Не көрсем де, ғашықтықтан көргенім,
Махаббатқа сезімімді бөлгенім.
Тірілгенім – танығаның ерім деп,
Жат қылғаның – құса болып өлгенім.

Қажет болмас жалғаннан не түйгенім,
Керек боп тұр отта мәңгі күйгенім.
Менің түскен түрмем – сенің жүрегің,
Бар жазығым – шын беріліп сүйгенім.

Шексіз сүю бостандықтан айырған,
Қағатын қос қанатты да қайырған.
Қаламасаң, босат мені түрмеңнен,
Сен жоқта да жаман атым жайылған.

Тағдырдың да тәлкегіне төземін,
Жанға шипа болғандықтан сөз – емің.
Сол түрмеңде өлгенімше жатар ем,
Тең боп бірге кешсең көңіл өзенін.

Босатпайды ойымды тас қамалың,
Кісен болып салынған ақ жамалың.
Өз-өзіме қожа болсам, сырт көзге,
Шыны – саған құл болдым, жоқ амалым.

Менің түскен түрмем – сенің жүрегің