Фариза оңғарсынова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Күн кешіп келеді елім былағайлы,тумады бізге əйтеуір күн арайлы.Мариям – ақын апам марқұм маған,айтып еді жылап тұрып мына жайды.... Кез еді ол –қара..

Əкімдерге кіру де қиындады,таусылмайды жүріс пен жиындары.Шаршатады босаға баққандары-ақ,адам емес, салпы ерін сиыр бəрі.Шалқаяды айылын жимай..

Бұл өмір қайда барады шабыспенен?Ерем деп сілем қатты, қамыс-денем.Жолшыбай жоғалтыппын бар мүлкімдіар, ұят, имандылық, намыс деген.Жүріппін..

Абай аға!Биікте ме – қайда жүр аруағың?Құлағыңа жете ме шағым-əнім?Көкті кезіп іздер ем – жерде менішырмап қойды шырғалаң шаруа мың.Жердің беті..

«Апай! Сіз қай ауылда тудыңыз, ауылыңыздың аты қандай?»(Оқырманның сұрағы)Мен туған үш ауыл бар бұл далада,тұрады бір-біреуі мың қалаға:Қарауыл..

Мұңдасым да қалмады, сырласым да,жалғыз қалып отырмын қыр басында.Бас қамы мен ас қамы – ойлайтыныжан берісер досың ба, құрдасың ба?Біздің елде ру..

Армысың,Атырау іргелім –мұнайлы жерім, мұңды елім,арын күй, асқақ жырлы елім,шырайлым едің, құнды едің,батырлар жортқан құм, белім!Бетке алып аптап..

Патша – күн, жұлдыз емес,көртышқан құндыз емес.Күн-жалын лапылдаған,жоламас ақылды адам –күйесің, өртенесің,өртенсең, сор шегесің.Көртышқан өлік..

«Бөрілі», шыңнан биік өрім едің,өзіңмен өлшенеді өң-іреңім.Баталы босағаңнан бастап едіəлемдік кеңістерге жолын елім.Санаға сəуле сыйлап, көгіме –..

«Ұлыққа үй тігемін» деген дəлелмен Тəкежан жоқ-жұқа жатақ ауылының біраз жерін тартып алып, бала-шағасы шулаған елдің мұңын Дəркембай Абайға өлеңмен..

«Бола алмадым сенің жарың»... АбайБөленгендей аспан нұрғаКүй кешкенмін күнілгері.Жанарыңнан жасқандым да,тұла бойым дірілдеді.Əндей баурап үнің..

Саясат – сайқал бір əлем,жайдақ сөз, арбау, бұлтару.Сүлдерін сүйреп жүр əреңқорғаушым жалғыз – жыр-қару.Жайым жоқ жүрер амал ғып,жанымның жетеді..

Аймалап Айдың нұры бар алапты,бір ғажап сəуле ораған дала, бақты.Бет алған Бөрілі жақтан бір салт аттықұйғытып Қанжиренмен бара жатты.Жарқырап дала..

Жанамалап жандарында жүрмесең,көзге түсіп, құнжыңдауды білмесең,пасық-сасық саясатын, қылығынқұптаған боп күлмесең,əкімдерге жағамын деп дəметпесалма..

Сол бір кеш Ақшоқының етегінде,мəңгілік махаббаттың мекенінде,əніңмен ақ сезімді тербетіп ең,қимадым қоштасуға кетерімде.Қалқыса аспанынан əн..

Қадіріңді білмес ортадақасірет екен күн кешу,қыжылдар толып қолқаға,күлімдеген болып тілдесу.Қонжық ұсқынды бастығыңкөсемсіп ақыл үйретсе,шекеңді..

Бар еді жыр-пырағым Шабыт деген,жалында ойнаушы едім жанып денем,үркектеп қарайтындай маған бүгін,шабытым жырақтады неғып менен?Мал жиып, жоқтан..

Қара бұлтқа кенеттен соғылды Күн:құлады аққу. Қиды екен жолыңды кім?Аққу-ана отырды ұясындабауырымен тербетіп көгілдірін. Киелі деп аққуды жұрт..

Лермонтовқа арнау– ... ол жат еді: жаттың тілін, халқын дажеккөргеннен өт құйылып алқымға,ұлтымыздың ары болған ақынныңкөре алмады даңқын да.Ұға..

Дүние астаң-кестең – айран бəрі:əлі де шабақтаймыз қайраңдағы.Намысқа жеке шауып Домбыра жүр –қазақтың көзі тірі Пайғамбары.Шешердей дүниенің сан..

Күй-ұлттық заңды мұра,онда елдік қасірет бар, жалын да бар:бір сүңгітіп халқының тағдырына,намыстың шаңын қағар.Дегендей жорыққа шық,«Аққу» саз..

Бəйгеге қосып ақын алатайынсапарда Атырауда ем. Жазатайымбір топ жан келіп жетті Алматыдан –шетінен «сен тұра тұр, мен атайын».Болуын менің жолым..

– Не еткен ғасыр бітпейтін! Қашан сенің жұт кейпің, жоғалады қара жерден мəңгілік?Жеткен жоқ па ойқастауың жанды үгіп?!Жоғала ма, құлай ма əлде..

– Жақсылардың кім берер шын бағасын?Достым, дозақ бар-ау деп мұңданасың. Қадір білмес ортада азаппененөмір сүрсең – сол нағыз дозақ деген!Омар Һайям..

– Адам əділ шешімін айтқаны үшін табандазұлымдықтан кешірім өтінетін замандаүлкенің де, кішің де қойған кезде ұятты, əділетті түсіңде көретінің..