Түрікмен халқының өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қара дейді ел мені,Кім кінəлі бұл үшін.Бекер демен мен де оны,Айтады жұрт дұрысын.Түн сияқты кірпігім,Білем оны өзім де.Көмірдей боп,Шын сырым,Тұр..

Ашғабатым гүлге оранды түрленіп,Қонағым бол, құшағыма кір келіп.Жатып жастық, тұрып төсек боламын,Кел, достарым, бол қадрлі қонағым.Қырқаларда..

Менің еккен гүлімдіТұрсың қысып төсіңе.Менің тұңғыш үнімдіҚалдың сақтап есіңе.Сен мəңгілік жас гүлсіңӨмір бойы солмайтын.Кеудемдегі тасқынсыңАрнасы..

Күн аптабы тұрса дағы күйдіріп,Ыстық деме, туысқандар, жерімді.Жатса шөлдер аңызаққа сүйдіріп,Ыстық деме, туысқандар, жерімді.Жүректердің от-жалыны..

Қорғасындай қара бұлтКөкті тегіс қаптады.Жұлдыз қалды қамалып,Сығалар жер таппады.Боран ұлып ышқынып,Қалды демі сыртқа ұшпай,Қарлықты үні..

Қалың қызыл талы бар,Қайраңы бар,Жары бар,Жемтік тапса,ЖабыларЖалақтаған аңы бар.Қамысы бар,Қауы бар,Жаз жыртылып-айрылар.Үйрегі бар,Қазы барДариянық..

Биік таудан бал бұлақ, Төмен қарай секірді. Көрінгенге ол бірақ, Соқтықпайтын секілді.Бөгеген сай арасынЖартас алдан жолықты:– Қайда асығып..

Аспанда тізіліп, Ұшады тырналар. Қараймын қызығып, Ұшады тырналар.Ауылдың үстінде, Зымырап барады. Жеткізбей ешкімге, Тым ұзап барады.Суретін салуға..

Тырбанып ата қырғауылТоқыды үстел қамыстан. Орындық имек, тым тəуір, Қамыс бар біраз ауысқан. Балапандарға көрім ғып, Жасайды бір-бір..

Бау ішінде тауыс жүрСұқтанып өз сəніне: Қызыл-жасыл таныс гүл –Құйрық-қанат бəрі де.Көктем гүлі жайнайдыКемпірқосақ секілді. Тауыс түсі таймайды..

Қыран бүркіт асқарғаШыға келді сорғалап. Жарқ етті көк аспан да, Қиян-қиыр көрді алап.Көз ұшында мұнарлы, Қарауытқан құз жақтанШалды өзіндей..

Сылдыр-сылдыр сылдырап, Келеді ағып бір бұлақ, Келеді ағып құмменен, Төңіректі безендіріп гүлменен.Бал суы бар канал бұл, Нəр суы бар канал бұл..

– Алатау, қарадың ба,Аппақ қой басың сенің.Алатау, санадың ба,Нешеде жасың сенің?– Қыс болса қоя берем,Жазда алам шашымды мен.Жыл санап көрген..

Қатар өскен тобыңнанҚайда кеттің, балапан? Жалғыз жүріп, жолыңнан, Жем таппассың, балақан! Туыстардан бөлініпКетем деме, балапан, Секеңдеме..

Бас жарды гүлдер бар жерде, Таудағы тастай гүлдер көп. Бұйырар бұлар кімдергеҮзеді екен кімдер кеп.Самал кеп бақты оятты, Аймалап өпті жүзімді. Əніне..

Бұлттар көшіп барады, қара бұлттар, Арқасында олардың ауыр жүк бар.Терлегендей болады анда-сандаЖерге келіп түп-түгел қонбаса да,Жүгін бір-ақ əзірше..

Бұлттай бейне Ашғабаттың үстінен, Барады ұшып қанат қағып құс кілең. Жабайы үйрек қалқып ұшып барады, Қанатында Африка самалы. Біз жақтағы көлге..

Жарқырап тұр айнадайМенің титтей күрегім. Қара міне айналаЖайнап толқып тұр егін.Бақшам қандай əдемі, Көміліп түр гүлдерге.Менің титтей күрегімГүл..

Адамның баласы күннен-күнге санаң өсіп барады,Бар дүние таңырқады, бір өзіңе қарады. Жерде туып, жер баласы атанып ең бір кездеШақырады енді əні..

Отты арман, арман, арманым, Тəттісің қандай сен маған. Еңбекке толы күндердіТірлік пен саған арнағам.Қалайша өмір сүрем менОсынау тəтті армансыз...

Ойласам анам жайлы оңашада,Бір аңыз жүрегіме жол ашады.Бір жігіт – əлді жігіт баяғыдаҚарамай анасының қабағына,Тілдепті қалай болса солай оны,Анасы..

Тұр шатырлар қаз-қатар,Далада үлкен той бардай.Бидайдың бауы көз тартар,Биязы жүнді қойлардай.Комбайн жортып келеді,Толып тұр əнге бар маңай.Алқапқа..

Бір жағында – Бахри хазар,Бір жағында – қарт Əмур,Бір қолтықта теңіз базар,Көзді алыстан тартады.Бір қолтықта – сұлу өзен,Сұлу бикеш бар тағы.Бұл..

Білемін досым, жарымныңҰнамай саған қалғанын.Ұғамын оны бəрібірАйтпасаң да ашып аржағын.Естідім мен де талай-ақЖолдастар айтып жүр біздің.Оншама..

Бала кезгі ойым менАрмандарым есімде.Еркін өскен едім менТуған жердің төсінде.Жағасында теңіздіңТолқын кешіп есейдім.Естелігін сол күнніңҚызыл шоқтай..