Түрікмен халқының өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сыңғыр-сыңғыр Мұрғаб суы ағады.Қыздың өрген бұрымындай ол əрі.Кейде қарттың ойларына ұқсағанБұл бір өзен ұйқысыз əн шырқаған –Шашбау таққан қыз..

Нəрестенің кескеннен соң кіндігін,Алтын құмға оны апарып көметін.Жас сəбидің тағдыры мен тірлігінЖер-анамен мəңгі бірге көретін.Көк пен жердің нəрін..

1Бұл соғыста солдат нені көрмеді,Бір аяғын Еуропада жерледі.Келді үйіне сыңар ағаш аяқпен,Ал соғысты ұмыта алмады ол əттең.Сойқан соғыс көп елестеп..

Бір қабырға қалыптыКөне, ескі қамалдан.Уақыт сызат салыптыАумайтұғын жыланнан.Таңбасындай сезіндіҰрыстардың ол қырғын.Сол сызаттан көзімдіАудара..

Ақын болсам, атыңдыЖырға қосып айтар ем.Сурет салсам,ДаңқыңдыАспандатып байқар ем.Суретші де,Ақын да,Емеспін мен тегінде.Жүрегімді тек қанаСыйлай..

Жалғыз-ақ сөз жүректерді тілгілер,Жалғыз-ақ сөз қуандырар, күлдірер.Улы сөздің зұлымдықтан парқы не?Мейірім мен жылу керек əркімге.Барлық сөзден биік..

Жапырақтар жауған қардай қалбаңдап,Таңның демі қоюланып келеді.Алабұртып тыныш көңіл енді ол да,Жан дүниеңе бір дабылдар береді.Өзіңнің де қосылғың..

Қандай ұқсас қазақ-түрікмен аспаны!Төбелерде жұлдыздары жусаған.Жусан өскен дала əтір шашқаны –Демнің иісі, тердің иісі бұл саған.Қандай ұқсас..

Кең аспанды кеуледі де ақ жарқыл,Күн де шықты,Шұғыласын таң бүркіп.Заңғар көкпен бой таласып таулар тұр,Таулардан да биікте жүр ал бүркіт.Көк төрінде..

Жауларыма мені мақтай көрмеңіз,Олар менің, кесіп жүрер жолымды.Мүлт жібермей білетін де сол деңіз –Жақсы-жаман, барым менен жоғымды.Достарыма мені..

Достарыммен айырылыстым оп-оңай,Əйелдердің мысын бастым дəл солай.Тез ұмыттым ата-баба өсиетін,Уəдені де жиі бұзып, рəсуə еттім.Күнəларым үсті-үстіне..

Ғашықтық жырларымнан қызғанба,Менің əміршім өзіңсің ғой бəрібір.Құпия сырларымнан қызғанба,Онсыз ақын не айта алмақ? Соны біл.Құпиямды білуге сен..

Гүл жапырағына тұнған шықКенет ұша жөнелді.Көкті шарлап,Бұлт құшып,Кезді əлемді ол енді.Қандай ғажап мына жол,Жетті арманға бір күнде.Кенет қайта..

Мені жолға шығарып сал, анашым,Бөгей берсең – босқа əуре боласың.Балапандар əйтеуір бір ұшады,Аналар да жолға салар баласын.Біздің тар үй өзіңменен..

Мендей сені кім сүйерЖер бетінде,Махабатың жанымдыТербетуде.Қызғаныш бір – шөл күзгіҚаталатқан.Айырмасын ол біздіМахаббаттан.Көкке шығып екі..

Басынан ұрды сиырды –Дегібірі қашты құйрықтың.Құйрықтан енді шиырды –Ал мүйіз... Бейқам бұл мықтың.Құйрықтан қысты жыланды,Сол сəтте уы төгілді.Басын..

Күлші жаным! Нұр шашырап көзіңнен –Мен қасыңда болғанда.Күлші жаным! Қайғы кетсін сезімнен –Мен қасыңда болғанда.Күлкің – маған ең бір əсем ұтқыр..

Арша ектім есігімнің алдына,Өз ісіме көңілім əбден толды да,Құнары мол топыраққа тойдырып,Суарамын жəне шөлін қандыра.Баптап күттім кəнігі бір..

Қос жағада қалып қойдық екеуміз,Көпірі жоқ судан қалай өтерміз.Ауық-ауық қарайлайсың мен жаққа,Менің жайым қалай болмақ сен жоқта.Тездеп сенің..

Берші маған бір жұтым су,Шөлдедім..Махаббаттың жібек жібі үзілді.Ал махаббат – тағдырым ғой ол менің,Не бар екен одан ыстық, қызулы.Қатты..

Жерде – тұман,ТауымдаБұлтсыз күндер – тосын жай.Қыркүйек пен мамырдаАуа райы осындай.О Айдерем, Айдерем,Менің туған Айдерем!Көріктісің күміс..

Таң шапағы ұйқыдағы қыстақтыңТерезесін аймалап кеп ашқанда,Шомылып бір көрдіңіз бе ұшқаттыңІшіндегі мөлдір сулы бастауға?Ақша бұлттар қойдың ұлпа..

Төрт бөлмелі менің үйім – балшықтан,Ауылдағы жұпыны үйдің ол бірі.Сонда да ол маған қымбат,Əр тұстанЕстіледі өмірімнің мол жыры.Мен сол үйде келдім..

Тарлық етер мұхит беті толқынға,Жерден шығып кететіндей ол тура...Кеме бортын соққылайды үздіксіз,Таңсық емес таң қалу да, қорқу да.Тағдырына..

Мен қайықпен шығып едім теңізге,Шөл қысады,Су алмаппын ал шыны.Кенет жаңбыр құйып берді,ЛездеКепкен ернім қақшып алды тамшыны.Жалғыз тамшы! Қандым..