Өлеңдер ✍️

Нұр қанат, аққу сезім, шіркін өлең,
От осып, кейде аспандай күркіреген.
Тоңдыр, күйдір жанымды жыр тілеген,
Бір өмірден бір шөкім жақұт жасап,
Содан кейін күрсінбей, бір күні... өлем.
Куәсі мендегі «әттең», «бірақтардың»,
Тек саған-ақ бүкпесіз сыр ақтардым.
Ешкімге иілмеген қайран басым,
Шағынып, сонда алдыңа жылап бардым,
Жұбаттың тіліменен бұлақтардың.
Өлеңім, Өміріммен егіз бе едің?
Қуанып, қамыққанда неге іздедім?
Санам – мен, жүрегім – сен, бір бүтінбіз,
Күтіп ап ұзатады-ау түнді күндіз,
Теңізсіз Жер алады қалай демін?!
Өлеңім – жан дүнием, тіршілігім,
Түйсіндік сен екеуміз гүл шырынын,
Бұрайсың жүрегімнің бұрандасын,
Өзіңсіз хақ Адам боп тұра алмасым,
Байлығым! Менің Өмір - ұршығымсың!