Өлеңдер ✍️

Аспаның да аман, жер де аман,
Ардағым, қалған артыңда...
Баяғы далаң – сол далаң
Дүние – көрген қалпыңда.
Келеді өсіп ұрпағың
Көктемгі гүлдей қаулаған.
Қия алмай кеткен іңкәрің –
Қарауыл, Шыңғыстау да аман.
Қалт етер емес кәрі құз,
Қырандар көкте жүр шолып...
Көзіңдей көріп, бәріміз
Келеміз жылда бір соғып...
...Осынау ұшан далада
Көрінбейді екен көптігің.
Бір сенің ғана, жан-аға,
Білінді-ау талай жоқтығың.
Ел болып түгел жабылып,
Іздедік теңіз, асқардан.
Бейнеңді сенің сағынып,
Жасадық мәрмәр тастардан.
...Мәз болып байтақ қыратың,
Ортада тұрсың гүл құшып.
Барады сенің ұлы атың
Арғымақтармен бірге ұшып.
Жиналды Шыңғыс бойына
Қиырда жатқан құрлықтар.
Келеді бүгін тойыңа
Әр үйден шығып бір Мұхтар...
Есімің кетер жыраққа,
Еске алар талай далаң да,
Ойсырап қалған, бірақ та
Орныңды толтыра алар ма?!