Өлеңдер ✍️

  15.05.2022
  165


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Ауылмен қоштасу

Жүргендей туған ауылда,
Сауығып қалды жаным да.
Ілеңде жүздім шалқалап
Өртеніп келген шағымда.
Мейірін сезіп ағаның
Шуақ та шашты жанарым.
Қыздырған қыз-қыз жанымды
Құмыңды басты табаным.
Дәстүрден неге қорынам,
Аттамай ата жолынан.
Дәм таттым ақ бас аруана –
Әжелердің де қолынан.
Білмейтін жаны жауыздық
Достар да таптым жаны ізгі.
Ақкөңіл, адал жүрегін
Берген жоқ олар қарыз ғып.
Қош болғын, ыстық күндерім,
Өзіңде еш мұң білмедім.
Арманды болып қалар деп
Аруыңды да сүймедім.
Келмей тұр тіпті қоштасқым,
Балаңа дейін достастым.
Қош, ауыл, ыстық құмыңды
Басармын, бәлкім, баспаспын....
Қайтадан жанды алауым,
Мың алғыс саған, ағайын.
Жабырқап келген сияқты ем,
Жаутаңдап қимай барамын.
Қоламта болған шағымда,
Келіп ем саған ауырлап.
Қош, ауыл, енді бой бермен
Мен небір долы дауылға.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу