Өлеңдер ✍️

Ілесіп мыңы келді бір дұшпанға,
Шоқ шайнап, қалың елім күл құсқанда,
Бірігіп кəпірменен жанымды алған,
«Банды» боп біздің шалдар жұлқысқанда.
Анау қарт
Қаз жүріске салып-ақ жүр,
Күнінде көсем болған құл-құтпанға.
Көрмепті бір қақалып
Қылқанына –
Ауылды аймағымен қылғытқанда.
Əлі де «АҚ ҮЙ»
Көрсе көлеңкесін,
Жылқыдай үйездейді шыбындаған.
«Ақ үй»-де ақ келіншек сияқты ғой,
Көз тартып көлденеңдеп жымыңдаған.
Сары үстел,
Сары табақ,
Мөршіл билік –
Ашпауға тырысады сырын маған.
Өтті өмір,
Жоқ заманың екі келмек,
Қолына мақтау қағаз тие қалса,
Келеді кемпіріне кекіреңдеп.
Қара мөрді
Ақ саусақ аялайды:
«Бұл өзі жоғарыдан бекіген» – деп.
Бізде де
Бір кемпір бар мақтаналық,
«Ақ Үй-жан» –
Ақ келіншек, ал, неңіз бар,
Ақынға бөлек қойған, сақтап, алып?!