Өлеңдер ✍️

«Сенің айтқан сөздеріңнің бәрін де, жылдар өте ұмыттым:
Сезімтал табиғаттың қуанышты күндерін,
Тамылжыған естеліктер мен
Махаббат қызық мол жылдары жайын да.
Сәби мінезді кең далада, сол бір күндерде,
Сенің рухың, көңіл-күйің ұшып биік төрде, –
Еш нәрсеге де, еш біріне де болмас еді зауқың:
Атақ-даңқ та, құрмет те,
Өз жасаған ісің де қуантпаған,
Күнделікті күйбелең тіршіліктен мезі болған.
Бәрі де жалғасса егер де,
Енді несі қалды?»
«Махаббат пен ақыл-ой!
Осының өзі аз ба еді?»

1815