Өлеңдер ✍️

Жаңбырлы күні жайырақ тұрып қасыңнан,
Жабығушы едім жаңбырға қарап жосылған.
Жабыққан бірге жаңбырлы күнді сағындым,
Көңілді күндер өтсе де небір басымнан.
Жапырақ құсап көп алтын жатса шашылып,
Алтын да күміс аяқта жатса басылып.
Соның да бәрі қақпаңа сенің жетер ме,
Жаңбырлы күні жартылай тұрған ашылып.
Жартылай ашқан жасырып жұрттың көзінен,
Сол жасыл қақпа сабырсыз неткен төзім ең.
Махаббат, жастық кетсе де өтіп кезімнен,
Жаңбырлы күні мен соны әлі сезінем.
Бүгін де жаңбыр,
Қаңғыр да, күңгір шатырым,
Қаңғысам ба екен, қақпамнан шығып ақырын.
Жан-тәнім сезер жанымның жалғыз екенін,
Кемелге келіп, толысқан кезде ақылым.