Өлеңдер ✍️

Арманым – аққуым,
Алысқа талпынып,
Ұшып ең шарқ ұрып,
Ашулы бұлттардың үстінде.
Найзағай отына қанатың шарпылып,
Қайырылып жерге түстің бе?
Арманым – аққуым,
Көрік боп көңілге,
Серік боп сенімге,
Шарықтап, шалқып қал бұл күнде.
Түбі жоқ тұңғиық уақыттың көгінде
Мәңгілік самғау мүмкін бе?
Арманым – аққуым,
Жылайды кеудеңде,
Жүрегің шерменде,
Мұң шағып бір нәзік елеске.
Өмірдің өзі де айналып келгенде,
Алданыш қана емес пе?