Шөмішбай сариев туралы Өлеңдер ✍️

Жастар үнін естіп оянайынШырқатып бұлбұл дауыс қояды әнін.Суретші таңнан тұрып төсегінен,Сұлу ғып дүниені бояғанын,Сезініп жүрегіммен..

Дүниені оятып таңым атты,Аспан тұр аман-есен әруақты.Ата-баба рухындай мәңгі өлмейтін,Сәулелер жүр аралап шаңырақты.Үй маңы, көз алдыңда терек..

Шешем МАРИЯШ Өтениязқызына арнаймынЖеткенше дарияға жолым — жыңғыл,Жыңғыл да — сұлулығы жерімнің бұл.Армансыз Ұлы Анамның құшағында,Мен бүгін..

Шежіре теңіз, дала тау құмындаТарих бар қарт әженің жаулығында.Өмірде көргеніңнің бәрі қызық,Санаң мен сезіміңнің саулығында.Теңіздің лағыл-маржан..

Өмір де теңіз екенТеңіз де, мұхит-көлмен егіз екен,Су, ауа бар тіршілік негізі екен.Артып тірлік тертесін мойынға сап,Кей адам арба сүйрер өгіз..

Өмірдің мен қызығын аз көрмедім,Оралып, көктем қайтып жаз келмедің.Ой қырын құшақтасам сыймайтындай,Кеудемді алуан ой, саз кернедің.Өмірдің мен..

Әкем Нағашыбай СарыұлынаЕй, дүние, мен осы қайда асықтымӨмірімнің өлеңді айнасы ұқтым.Табам деп інжу-лағыл талай ақын,Маржандай сырсандығын қайта..

Үйіме тағы гүл келді,Кеудеме менің нұр берді.Осы емес пе, бақытым,Бақытын ұстап, кім көрді?!Үйіме тағы гүл келді,Кеудеме толы жыр берді.Жүрегім..

Жұлдыздарым жанып тұр түнгі аспаннанАқынның не амалы бар сырды ашқаннан.Жұлдыз-ай жарық ойлы өлең жазамТұмшалап жан-жағыңды мұң басқаннан.Сапарлас..

Мойнына желпіп жібек самал — бала,Бауырына басып өскен бабам — дала.Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –Тамырын бөлек алған Адам ғана!Айналдырсаң өзіңді қол..

Ешқандай жақсылығың зая кетпес,Анаңның сүйегіңе — таяғы өтпес.Біреудің қасіретін біреу көріп,Бақытты ғұмырына — баян етпес.Қыс келіп, боратады қарды..

Өлеңмен тарттым азап, жапа шектім.Ойлардың тар түрмесі, қапасы өттің.Бір кездер айта алмаған сөз орнына,Елуде – елуінші ағаш ектім.Өткен күн терең..

Қастерлейді қазағым — сүйеді ұлтымНоқтасына қашанда ие жұртым.Мінсең – көлік, жесең – азық, ішсең – сусын,Төрт түліктің ішінде түйе –..

Өмірдің мен де мейман қонағымын,Аңдайтын жолаушымын жол ағымын.Тең тұрар төрағасы болсам деймін,Қазақты сүйетіндер Одағының!Қыранның қуат беріп..

Қуалап шөпті қуып өрт болғандаСен ие болмасыңа көп таңғалма.Шаңырақ жанып, лаулап құлап түссе,Сүйеніп қалатынды жоқтан барға.Лап етер ең жаманы..

Қара жердің үстінде,Адамдар жүр табынып.Қара жердің үстінде,Ақ қар жатыр малынып.Аппақ қардың астында,Көктем жатыр жамылып.Аппақ қардың астында,Жер..

Аспанымда аңқия есіл көк,Дұшпаныма айта алмаймынКешір депДүниелік кен-қазынам байлығымБұл өмірде достарым көп,Досым көп.Ағалардың арасында досым..

Өмір – жүйрік, бәріне жеткізбейді,Адам көңілі,Жер емес көкті іздейді.Арман жүрекМаздаған шоқпыз дейді.Жанған жүрек,алаулар отпыз дейді.Сағым боп көз..

Өмірден айналайын Өмір – Анам,Бір түрлі неге болсын көңіл алаң.Құдай берген тіршілік сенің арқаң,Кездесіп жақсылармен жолыға алам.Кездесіп қоштасудан..

Қайтсем екен, мен осы, қайтсем екен,Ақиқатын, өмірдің айтсам бе екен?!Базардың арзан затын қымбатқа алып,Оралып жәрмеңкеден қайтсам бе екен?!Қайтсем..

М, Құдайым, бере гөр,Тілеген мынау тілектіСөйлете гөр жүректі,Сейілте гөр түнектіАман сау ет халқымдыАрқа сүйер тіректіБұл дүниеге пендеңніңБірі..

Адалдық, ар-ожданға үлгісіңдер,Ғажайып, ұқсамайтын түрлісіңдер.Сендерді сағынамын ақын достарШартарап ой ізінде жүрмісіңдер?!Ой деген батырады қанша..

Жаныма жан сырымды жолдас еттім,Темекі у қайғыны жолда шектім.Үмітпен арманыма жетем деген,Бойында жігер болмай болмас екпін.Жаныма шабыт мұңды досым..

Айқассаң айқас бел буып,Алайда-дүлей жел қуып.Адалдық үшін күрессең,Жететін меже — жер жуық.Басындырмай, басынбай,Ақиқатты жасырмай.Адамдықпен биік..

Арпалыс толқын алысқан,Құдірет күш ғарыштан.Әр күнім менің Мүшайра,Уақыт жүйрік жарысқан.Жарысқан күнім жай деме,Жарысып жүзген ай неге!...Әр күнім..