Өлеңдер ✍️

  29.08.2022
  115


Автор: Мақпал Жұмабай

Жұлдыз - ой

Түнгі мезгіл. Ой күзетіп отырмын.
Ұнамайды маған ешбір бүйткеннің,
Ұнамайды жағаласып жаныммен
Үргені өңкей иттердің.
Аспан жақтан түсе қалса арқандар,
Өрмелеуге мен де дайын тұрар ем.
Жүрегімде, жүрегімде - қалқан бар,
Жұлдыздардың қал-жағдайын сұрар ем.
Мені емес, мен оятып таңдарды,
Ұзақ-ұзақ отырамын бұл күнде.
Арпалысым, үмітім де үкілі –
Тәкаппарлау күлкімде.
Уақытымды түк үнемдей алмаймын.
Биіктеумін жауқаудан.
Кіп-кішкентай жүрегімнен аумаймын
Алданатын аңқаудан.
Түнгі мезгіл. Ой күзетіп отырмын.
Қандай қысқа түні, түні көктемнің.
Таңды бүгін тағы көзбен атырдым
Мен ойланып бітпедім...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу