Өлеңдер ✍️

Қара шаңырағым шайқалып,
Жалп етіп, шырағым өшкенде,
Бұ дүниеден, о дүниеге ханышадай найқалып,
Һалифа шешем көшкенде,
Шырылдап жан да, мал қалды,
Ол менен ғана қалған ба?!
Опасыз мынау жалғанды
Омырауға құйып алғанда,
Тәңірім Сені жіберді!
Маңдайдың қалың соры мына,
Жер сипап қалған соқырмын.
Тәтемнің суыған орнына
Теңселіп келіп отырдым!
Әлди, бөпем, әлди-ай!
Көктегі түстің жасыннан!
Запыраны екі ұртында, -
Замана көшті басымнан!
Екеуміз тұрмыз жұртында,
Әлди, бөпем, әлди-ай!
Жауһар жалдаған шалғында,
Үмбеті ем асыл бір ердің.
Мен Алладан Азаттықты алдым да,
ҚалғанынШашып жібердім!
Әлди, бөпем, әлди-ай!
Қуды да айырды есінен,
Сұмды да айырды есінен,
Құзғындайын басып жемей бауырыма,
Сұңқардайын шашып жеген несібем!
Жардым да бұлтты, сілкіндім,
Маңдайдың тағдыр-таланы:
Мен уын іштім ұлтымның!
Сұмырай балын жалады...
Әлди, бөпем, әлди-ай!
Ай -
Толықсып толғанда,
Күн -
Алтайдан шығып, Атырауды шолғанда,
Ара -
Гүлді аймалап, өргенде,
Қазақстан -
Он төрт мәрте Күнді айнала бергенде,
Шырылдап туған құлыным,
Шымырлап тұнған тұнығым!
Құл менен күңнің бұл күні,
Шекесі майға шылқыды.
Сен өсіп, атқа мінгенше,
Тояр ма екен құлқыны?
Тоймас па екен құлқыны,
Әлди, бөпем, әлди-ай.
Тәй-тәй, тәй-тәй, бөпешім,
Жерден - Аруақ, Аспаннан сүйеп-Құс кілең,
Тәлтіректемей, өте шық -
Коттедждер мен космополиттердің үстінен,
Тәй-тәй, бөпем, тәй, бөпем!
Көшіме көсем кім десем,
Ішінен неге тынады ұлт?
Алты айда атқа мінбесең,
Алаң да, алаң мына жұрт...