Өлеңдер ✍️

Бір болатын дүниеде сайран көшім,
Қайда жүрсің сен осы, қайран досым.
Жаңа дос көп жанымда, олар бірақ,
Жаным, маған өзіңдей қайдан болсын.
Пендеміз ғой, пендеге – пенде күлсін,
Күлгендерді күлкіге кенде қылсын.
Біреулердің қасында мен де жүрмін,
Біреулердің қасында сен де жүрсің.
Мына өмірден осылай кетеміз бе,
Тағдыр қастық жасады-ау бекер бізге;
Екеуімізді екіге бөліп тастап,
Екі дүние күліп тұр екеумізге.
Жан досымның дос болып жауы маған,
Өршіп барад өмірдің дауы жаман.
О дүниеде осындай өмір болса,
Мен қайтсем де өзіңді тауып алам.
Қараң қалып бәрі де тамсандырған,
Қараң қалып қиқулар жар салдырған:
«Дүниені арқалап келдің бе?» – деп
Менің де әкем шығады қарсы алдымнан.
Тәтем қайда?
Соңынан ұшпадым деп,
Жүрмін бас сап қолынан ұстағым кеп,
Қарсы алдыңнан сол кісі шыққан кезде,
Айта көрме сен мені дұшпаным деп.