Өлеңдер ✍️

Той күні еді,
келе қалған қырсықты-ай,
Шаң борады үйіріліп ұршықтай.
Үздік-үздік үрдіс мінез танытып,
Ұйтқығанда дем алып көр тұншықпай.
Шаң жауып тұр, шаң борап тұр аяусыз,
Тіршілігің тыныс таппай мазасыз,
Дүниеге шыркөбелек айналған
Таң-тамаша қаласыз.
Әзәзілдей құтырынып жын қаққан,
Жаратылыс жаңылған ба ырғақтан,
деп ойлайсың,
тұз секілді жабысқақ
үсті-басың шаң қапқан.
Той күні еді,
сыртқа қазан асуға
ұмтылып ек тап болдық қой «шашуға»,
Дімкәстейін су көтермес сіркесі,
Бұл табиғат неге басты ашуға?!