Өлеңдер ✍️

Жолдар шығып алдыңнан сан бұрымдай,
Қанша жаның дауылға қалды ұрынбай.
Таңғы шықтай, Қарағым, тап-таза едiң,
Əдемi едiң жəне де таң нұрындай.
Керуендей келетiн күн көшкенге,
Жанымыздан сезбейтiн мұңды еш пенде, –
Көзiмiз бен көзiмiз сыр ауласып,
Сөзiмiз бен сөзiмiз үндескенде.
Көкжиекке күн құлай жалқынданып,
Танытатын кей-кейде салқын қалып.
Бiз жағада отырып, сылаң Сырда,
Ай жүзетiн секiлдi алтын балық.
О, жастық-ай, көңiлге түймедiң не,
Ерекшелеу берiлiп күйге мүлде, –
Қалыпты есте шашыңнан иiскегенiм,
Қалыпты есте батылдау сүйгенiм де.
Кигендей өтiп жылдар қыстың кебiн,
Көзiмнен бұлбұл болып ұштың менiң.
Баланың күйiн кешiп қала бердiм,
Таба алмай қапы қалған құстың жемiн.