Өлеңдер ✍️

Жүруші ең келесі ғасырға күнара қонып,
Сен болсаң, тұрмас па еді мына ара толып.
Қараймын Маңғыстау жаққа көзімді сүзіп,
Шаншылып қалмадың ба деп, мұнара болып!
Кеудеңді кемерлеп жатқан барыңда асқақ үн,
Сен қашан құрбыңа керім жаныңды ашпадың,
Мөлтілдеп қалмадың ба деп қос тамшы болып,
Қараймын көзіне ұзақ қарындастардың...
Сен жаның бейуақ шақта көз ілсін деп пе ең?
Сағынып көгала күндерге көзің сүзбеп пе ең,
Сен бізді сағынғалы ұзап кетті ғой деуші ем,
Келді ғой аңырап тағы өзіңсіз көктем!
Бір сезім өзіңді жоқтап ақты денемде,
Сенбеймін созылып сені жатты дегенге.
Мен білсем –
гүр етіп бірден жанып кеттің-ау сен
Айналып өміріңмен де ақтық өлеңге!