Анекдот, әзілдер ✍️

Көрнекті публицист әрі әдебиет зерттеушісі Сауытбек Абдрахмановтың докторлық дисертациясының ғылыми жетекшісі академик Сейіт Қасқабасов болыпты.

Сейіт Асқарұлы – есімі Қазақстан ғана емес, шетелдерге жақсы таныс, ғылыми ортада абыройы асқақ, беделі биік ғалымның бірі. Академик шәкірттеріне де талабы қатаң, талғампаз, дегдар кісі.

Бірде Сейіт Асқарұлының сол жақ көзіне суық тиіп, домбығып ісіп, бірер күнге мүлдем жұмылып қалыпты. Дәл сол күндердің бірінде оған шәкірті Сауытбек жолығып қалса керек.

- Апырмай, Секе, ауырып қалған екенсіз ғой? – дейді Сауытбек ұстазына шын көңілін білдіріп.

Секең де басын изеп, “осылай да осылай болды” деп ақталғандай, ауру көзін қайта-қайта бет орамалымен баса береді.

Сонда Сауытбек:

- Секе, жалпы, осы дұрыс болған секілді... енді менің жазған жұмысыма оң көзбен қарайтын болдыңыз! – деп күліп жіберген екен.