Өлеңдер ✍️

...Ол Жазушылар одағының фоэесінде құбылаға қарап жылап жатыр

Қалдыбектей жындылау,
Сәндібектей мұңдылау.
Не айтпақ боп жатырсың,
Тағдырыма, құрғыр-ау?..
Сен жоғалып кеткелі,
Басымнан не өтпеді?!
Жыламсырап жаз қалды,
Домбырамның шектері...
Қобыз алдым қолыма,
Бал аштырып жолыңа.
Қызыл көйлек киінген
Бір қыз түсіп соңыма.
Қорқытқа ұқсас пішінде,
Шындық өліп ішімде.
Қашып жүрмін өлімнен
Өңімде һәм түсімде.
Күн де маған уайым,
Түн де маған уайым.
Өзім қорқам Өзімнен,
Не істейін, не қылайын?!
Сен жоғалып кеткелі,
Васымнан не отпеді?!
Қабырғалы әулеттің
Қысқа айналды көктемі.
Күн де маған уайым,
Гүл де маған уайым.
(Бір көрінші көзіме!)
Уайымды ұстап ап,
Ауызынан ұрайын.