Өлеңдер ✍️

Ала бер айтқан тілді болма қалша,
Пайданды ет, кете бермей қаңғып малша.
Ұйықтама, ұятты ойла ашық, тесік,
Су сіңген су шетінде жатқан салша.
Еріңнің айтқан әмірін екі қылмай,
Биік тұт бұлт шөгетін биік жалша.
Үйіңе үлкен-кіші келе қойса,
Кеңкимей иіліп тұр шыбық-талша.
Тұрғайсың түк үндемей, төмен қарап,
Өзіңе ойы бұзықтар көзін салса.
Келгенде сыпайылар сәлем беріп,
Боп тұрсын жүзің жарқын, сөзің палша.
Оңдайтын ойлағанда - ері әйелдің,
Үстіне артқан жүгі ауып, талса.
Жақсы аты жұртқа әйелдің жайылады,
Ерінің құдай қосқан тілін алса.
Берекет үй ішінен көтерілер,
Өкпелеп бір-біріне көңлі қалса.
Қоңсыға қасыңдағы қорлық беріп,
Шығарма шапалақтап даусыңды онша.
"Қоңсы ақы - ауыр ақы" деген сөз бар,
Көйлегің, күл де отыр, күйіп-жанса.
Өзіңнен осы мінез табылынса,
Алашқа атанарсың анық "ханша".