Бөлім: «Әңгімелер»
Әңгіме, әдебиетте — оқиғаны қара сөзбен баяндайтын шағын көркем шығарма жанры.
Әңгіменің жанрлық ерекшеліктері оқиғаны баяндау тәсілі, композициялық, сюжеттік құрылысы, көркемдік жүйесі арқылы айқындалады. Әңгіменің көлемі шағын, кейіпкерлер саны аз, сюжет ұйытқысын құрайтын оқиғаның басталуы, шарықтау шегі мен шешімі болады. Онда адам, оның өмірі мен тағдыры, аса маңызды деген оқиға жинақы беріледі. Мұнда бір айтылған жайларға қайта оралуға, тәптіштеп баяндауға, ұзақ суреттеуге орын жоқ. Әңгіме жанры аз сурет арқылы көп жайды аңғарта білетін айрықша көркемдік шеберлікті талап етеді.
Мылқау жүрек
Үн... Ол туылған сәтте ерекше үн естілді. Бұл жылаған сәбидің ащшы сазы. Іңгәлаған періште дауыс кеңістіктегі шексіздікке тұмандай тарады. Құдды..
© Шарханұлы Мұхаммед-Қанапия
Рояль
Абылайхан көшесін бойлап төмен түсіп келемін. Мен үшін тек сол көше ғана Алматыны Еуропа етіп көрсететін секілді. Ол жердегі өмірдің ауасы..
© Шарханұлы Мұхаммед-Қанапия
Ішкі толғаныс
Армансыз адам болмайтын шығар, менде сондай пенденің бірімін. Жатсам да, тұрсам да грантқа оқуға түсіп, ай сайын счётыма түсіп тұратын стипендиямды..
© Назерке Батырханова
Білім – арманға бастар жол
Айша шағын ауылда туып-өскен. Оның арманы – дәрігер болу еді. Бірақ ауылдық мектептің жағдайы нашар, кітапхана тек ескі оқулықтармен жабдықталған..
© Назерке Батырханова
Ашаршылық нәубеті
Тарихтан "ашаршылық нәубеті" тақырыбын өткенде, денем түршігіп кетті. Тақырыптың жан дүниеме қатты әсер еткені соншалық, үйге келіп қайта оқып..
Менің арманым
Армансыз адам болмайтын шығар, менде сондай пенденің бірімін. Жатсам да, тұрсам да грантқа оқуға түсіп, ай сайын счётыма түсіп тұратын стипендиямды..
© Назерке Батырханова
Өсиет
Жаздың қоңыр салқыны сезіле бастаған кеш еді. Күн еңкейіп, ауыл шетіндегі ескі талдардың жапырақтары ақырын сыбдырлай тербеліп тұр. Сол талдардың..
© Назерке Батырханова
Кедей мен данышпан
Бір күні жоқшылықтан жадап-жүдеген кедей, ауылдың соқпақ жолымен жүріп келе жатты. Тозығы жеткен күртешесі желге желбіреп тұрды. Аяқ киіміне әр қадам..
© Назерке Батырханова
Ата-ана қадірі
Ауылдың сыртындағы ескілеу, бірақ жылулығы жоғалмаған бір шағын үйде Қайсар деген бала ата-анасымен бірге тұратын. Әкесі – таңның атысы, күннің..
© Назерке Батырханова
Көлеңкеде қалған қазына
Мұражай деуге де келмейтін, бұрынғы ауылдық кітапхананың жарты залын иемденген қарапайым ғана бір бөлмеде күзетші болып Қайырбек жұмыс жасайды. Өзі..
© Назерке Батырханова
Мені өзгерткен қария
Мені ешқашан біреудің ісі алаңдатқан емес.Иә, дәл солай.Тіпті жасы үлкен қарт кісі болса да, амандасу деген маған тән қасиет емес еді. Бір күні..
© Назерке Батырханова
Камераның сиқыры
Әкем қалада жұмыс істейді, үйге сирек келеді, ал анам таңнан кешке дейін жұмыста. Сондықтан көбіне үйде жалғыз қалатынмын. Бір күні мектептен үйге..
© Назерке Батырханова
Өрт тілсіз жау
Ауыл түнімен қоңыр салқынға оранып, таңғы тыныштыққа шомған шақ еді. Көшелер әлі елсіз, тек алыстан сиыр мөңірегені мен қора маңында байлаулы тұрған..
© Назерке Батырханова
Үмітпен өткен күндер
Айдос пен Марал үшін таң әрдайым үнсіз басталады. Тек бұл үнсіздікті ас үйдегі сағаттың тықылы мен анда-санда сөйлесетін ересектердің дауысы ғана..
© Назерке Батырханова
Жетімдер тағдыры
Таң алдында ауылды қою тұман басып тұрған. Әдетте таулардың етегінде тұратын бұл ауыл үшін тұман – таңғы салқынның белгісі еді, бірақ дәл осы таң..
© Назерке Батырханова
Жасанды сұлулық сәнге айналған заман
Аялдамада тұрған адамдардың бетінен таңғы салқын жел сипап өтеді. Бірақ сол салқындықты сезінетіндей жан жоқ сияқты. Қаланың күйбең тіршілігімен..
© Назерке Батырханова
Білім – арманға бастар жол
Айша шағын ауылда туып-өскен. Оның арманы – дәрігер болу еді. Бірақ ауылдық мектептің жағдайы нашар, кітапхана тек ескі оқулықтармен жабдықталған..
© Назерке Батырханова
Өмірлік сабақ
Азамат сол күні жұмыстан шаршап шыққан. Қара күздің суық желі қаланың қақ ортасында адамды бір тоңдырып, бір тоңазытып алады. Үйге жеткенше ойы..
© Назерке Батырханова
Мейірім жоғалған заман
Қала кешкі қараңғылыққа боялып, көше шамдарының солғын жарығы ғана тіршіліктің бар екенін еске салып тұрғандай еді. Ауада бір белгісіз салқындық бар..
© Назерке Батырханова
Музей түні
Сол күнгі кеш ерекше тыныш еді. Ауада күтпеген бір жұмбақ сезім бардай. Үйге келген соң, демалып,теледидар қарауды ұйғардым. Арналардың бірінде дәл..
© Назерке Батырханова
Әйел – отбасының жүрегі
Күздің қара суығы басталған шақ. Қала көшелерін қақ айыра соққан салқын жел адамдарды асықтырып, әркім өз үйіне тезірек жетуге тырысатын кештердің..
© Назерке Батырханова
Сол күнгі кеш ерекше тыныш еді. Ауада күтпеген бір жұмбақ сезім бардай.
Үйге келген соң, демалып,теледидар қарауды ұйғардым. Арналардың бірінде дәл сол сәтте "Музей түні"фильмі басталып жатыр екен. Көрмей өтіп кете..
© Назерке Батырханова
Ойын тұзағы
Күнделікті өмірде телефон адам өмірінің ажырамас бөлігіне айналды. Таңертең ұйқыдан тұра сала, көпшілік ең алдымен телефонына үңіледі: жаңалық..
© Назерке Батырханова
Технология дамыған заман
2038 жыл. Әлем бұрынғыдай емес. Қала көшелерінде адамнан гөрі роботтар көп. Адамдар енді рөлге отырмайды — аспанда ұшатын көліктер өздігінен жүреді...
© Назерке Батырханова
Еркіндік жолындағы ерлік
2025 жылдың желтоқсанында Астана көшелерін көк, сары түсті тулар мен "Тәуелсіздік — мәңгілік елдің тұғыры!" деген жазулар безендіріп тұрды. Еуразия..
© Назерке Батырханова