Өлеңдер ✍️

Ат мінгізді ел,
Атым – жылқы пырағы.
Шапан кидім,
Басымда хан мұрағы.
Қайырымсыз қасқыр өлең бірақ та,
Түзге қарап ұлиды да тұрады.
Арасында өмір, өлең – екі оттың,
Дүниеге не қалдырдым, не септім?
Қарап тұрсам кейде менің арманым –
Арманындай гаремдегі әтектің.
Бір қызығын көре алмай-ақ өтетін,
Қасындағы ойнап тұрған етектің.
Ел мен жұртым еркелетті бір апта,
Сұрамастар жағдайымды сұрады.
Қайырымсыз қасқыр өлең бірақ та,
Өз үйірі қалғандай боп жырақта,
Қырға қарап ұлиды да тұрады...