Өлеңдер ✍️

Көз жетпейдi кеңiстiк, кеңдiгiңе,
Сөз жетпейдi ерлiгiң, елдiгiңе.
Айналып Ақордаға арайланып,
Ақмола, бағың жанды ендi, мiне.
Есiл, Нұра суындай, Сары алтынның буындай;
Жайнап өсшi, Астана, Жеңiсiмнiң туындай.
Аңсап өткен жер ме едiң Асанқайғы,
Сағынышын сүйген жан баса алмайды.
Шуағыңа бөленiп туған елiң,
Шүйгiнiңнен төрт түлiк бас алмайды.
Атқан таңмен нұрланып, Асу-асу шыңды алып;
Өсе бершi, Астана, Өрендерiң шыңдалып.
Қыздарың – гүл, ұлдарың нар тұлғалы,
Кең пейiлдi ақжарқын халқыңдағы.
Төлежiп төл өрбiген төскейiңде,
Далаңның ақтарылған алтын дәнi.
Жалын берiп жастарға, Шығар биiк асқарға.
Тура бидей ту алып, Туған елдi баста алға!