Өлеңдер ✍️

  11.03.2022
  142


Автор: Рафаэль Ниязбек

ЖАҚСЫЛЫҚТЫҢ ГҮЛІ

Қабарғанда түнеріп қайран аспан,
Бұлт ішінде қамалып ай да адасқан.
Жетісудың жүгірген жеті өзені
Өзің барда адасып қайда қашқан.
Толқындардың тілімен жырлап алып,
Өзен қанша жоғалған құмға барып.
Ойлы өзеннің бірісің, Серік мырза,
Арнасында бұрқанған тулап ағып.
Заман артқан жүгіңді жеңіл деме,
Ар-намысың тереңнен тебіне ме.
Тұманданып тұратын дүниеде,
Сен адаспай адассын елің неге.
Туың сенің желбіреп асқарыңда,
Құс ұшпаған адасып аспаныңда.
Адалдықтың есетін ақ самалы,
Адалдықтың есігін ашқаныңда.
Жоғалғанда жамандық жыраққа асып,
Жақтың қанша көңілге шырақ тасып.
Өзің барда, бауырым, адаспаған
Талдықорған жерінен бұлақ қашып.
Серік мырза!
Жолыңды кім кеседі,
Көңіліңнен көктем боп жыр еседі.
Қайда сапар шексең де,
 Ізіңе ылғи
Жақсылықтың тербеліп гүлі өседі.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу