Серік әбікенұлы туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 22
Поэмалар: 1

ТИТ ӘУЛИЕ ЖӘНЕ СЕРІК ӘБІКЕНҰЛЫ
1Ескі ерте заманда,Ар-иман жоқ та адамда,Тит деген әулие өмір кешкен,Ол бар жердеақ самал көңілді ескен.Жұлдыз және болмағанЖанбай жатып көгінде..
©  Рафаэль Ниязбек
ТАЛДЫҚОРҒАН ЕЛІНЕ СІЗ БАРҒАЛЫ
Тіршіліктің күйлерін шерте білген,Азамат ер атқа да ерте мінген.Қара қарға аспанға толып кетіп,Ақсұңқар құс қаншама жерде жүрген.Талайлардың қиылып..
©  Рафаэль Ниязбек
АҚБОЗ ҮЙЛЕР
Мына кәпір заманда шүлдірлеген,Қадіріңді, бауырым, кім білмеген.Азаматсың ұлтына тұтқа болар,Көкірегі күй тартып күмбірлеген.Арқасында өзіңдей көшелі..
©  Рафаэль Ниязбек
ҚАРҚАРАНЫҢ АТАҚТЫ САРЫ ҚЫМЫЗЫ
Қонған жарқын заманда бақ далаға,Жүгіңді арта көрмегін жат шанаға.Талдықорған көктемде айналады,Сары қымыз сапырған ақ қалаға.Үміт оты көзінен..
©  Рафаэль Ниязбек
ХАНТӘҢІРІ
Шуақ құйып тұрса да неше көктен,Көсе де өткен өмірден, көсем де өткен.Қарасазға бардың ба, Серік мырза,Мұқағали жыр болып нөсерлеткен.Жандар көп те..
©  Рафаэль Ниязбек
АСЫЛ ЕРДІҢ ЖҮРЕГІ
Сен емес пе кешегі қыр баласы,Биігіне көтерген жыр даласы.Азамат ер өзіңдей көп болса егер,Жыламайды қазақтың нұрлы анасы.Үзілмеген алдынан..
©  Рафаэль Ниязбек
НҰРҚАСҚА АТ
Туған елге баянды бақ таратып,Қостың талай бәйгеге ат жаратып.Нұрқасқа атың бірінші келеді ылғиДүниені өзіне жалт қаратып.Тамырыңды тулатып аққан..
©  Рафаэль Ниязбек
ШАПЫРАШТЫ НАУРЫЗБАЙ ХАҚЫНДА
Кісі бар ма бұл кезде қыр аспаған,Көңілімнің есігін кім ашпаған.Ата ерліктің білмейді не екенінНаурызбайдың рухымен сырласпаған. Ат жаратып өскен соң..
©  Рафаэль Ниязбек
ЖАРАЛМАСАҢ БАТЫРДЫҢ СҮЙЕГІНЕН
Серік мырза, өмірді сүйе білген,Туып едің өңірде кие жүрген.Наурызбайдың көтердің ескерткішінЖаралғасын батырдың сүйегінен.Көңіліңнен бір алау..
©  Рафаэль Ниязбек
ЖАҚСЫЛЫҚ ПА ДЕП ТҰРАМ КЕЛЕ ЖАТҚАН
Көңіліңнен бір алау өрілгенде,Көктем болып жүгірдің көңілді елде.Көрінеді төбесі жақсылықтың,Төбең сенің алыстан көрінгенде.Шуақ сыйлап жүгірген..
©  Рафаэль Ниязбек
ДИМЕКЕҢНІҢ ТӨРТ ЕСКЕРТКІШІ
Дүниенің сұмдығын жүре көрген,Дінмұхамед кісі емес жүрегі өлген.Алатауы болатын алты алаштыңҒасырлардың төрінен түрегелген.Ақиқатқа, шындыққа ара..
©  Рафаэль Ниязбек
МҮМКІН БАҚЫТ ШЫҒАРСЫҢ
Жастық шағы бақ қуған қырда қалған,Азаматсың жүрегін нұрға малған.Қайран Димаш төрт бірдей ескерткіш боп,Сенің пәрмен күшіңмен тұлғаланған.Тағдыр..
©  Рафаэль Ниязбек
ҮМБЕТОВКЕ БАРЫҢЫЗ
Сұрапылда қан кешіп, алау жұттың,Білместігі әлі де бар-ау жұрттың.Қара орманы шындықтың жайқала ма,Тұрса шауып балтасы Қараулықтың.Жанарыңнан..
©  Рафаэль Ниязбек
ЖАҚСЫЛЫҚТЫҢ ГҮЛІ
Қабарғанда түнеріп қайран аспан,Бұлт ішінде қамалып ай да адасқан.Жетісудың жүгірген жеті өзеніӨзің барда адасып қайда қашқан.Толқындардың тілімен..
©  Рафаэль Ниязбек
СІЗ БАР ЖЕРДЕ
Сіз бар жерде самал да көңілді ескен,Қайта жанған жұлдыздар көгіңде өшкен.Арақ-шарап ығысып дастарқаннанЖұрттың бәрі саналы өмір кешкен.Мүмкін ұлы..
©  Рафаэль Ниязбек
ҮМБЕТОВТІҢ КӨРІНГЕНДЕ ТӨБЕСІ
Қасиетін жиып өскен даламның,Жүгін неге көтермесін ғаламның.Иіргенде алшы түсер асығыҮмбетовке үміт артқан адамның.Адамдардың құзырлы ма..
©  Рафаэль Ниязбек
МЕНІ ӨЗІҢДЕЙ ТҮСІНГЕНДЕ
Қуанғанда көзімде күн күледі,Бақытты ақын шығармын кім біледі.Серік мырза, үйге іздеп келгеніңде,Көңілімде күркіреп жыр түледі.Тіршіліктің сыр айтып..
©  Рафаэль Ниязбек
САҒЫНЫШТЫҢ САРЫ АТЫ
Сүңгіп жазған ойлардың тереңіне,Жырым елдің жарай ма керегіне.Серік мырза, білсең айт!БайланадыҚашан алтын жапырақ терегіме?Жүрегімді тусам да нұрға..
©  Рафаэль Ниязбек
ДҮНИЕНІҢ ҰЛТАНЫ СӨГІЛГЕНДЕ
Семсеріңнің көрді ме жүзі кетіп,Өткелдерден келесің жүзіп өтіп.Талдықорған еліне сен барғалы,Күрең мінген жұрт қанша кісінетіп.Сардалада тайпалтып..
©  Рафаэль Ниязбек
БАТЫР БАБАҢ КӨЗ ЖҰМҒАН АТ ҮСТІНДЕ
Талдықорған жеріне сіз барғалы,Арай болып көкте елдің жүзді арманы.Көңіліңнің көк туы тұр желбіреп,Азаттықтың кемесі мұз жарғалы.Тулап туған жан едің..
©  Рафаэль Ниязбек
АДАЛДЫҚТЫҢ ШЫҢЫ
Азаматсың бұл күнде ер тұлғалы,Өлең талай жазылар сен туралы.Сен бар жердің бәрінде шаң басылып,Сезілмейді ышқынып жел тұрғаны.Мұнара боп жүгірген..
©  Рафаэль Ниязбек
БОЛАШАҚТЫҢ ТӨРІНЕН КӨРЕМ СЕНІ
Кімнің қандай екенін ел біледі,Туың талай биікте желбіреді.Серік мырза, өзің кеп басқарғалыЕлдің қашан орманы селдіреді.Құзырыңа жүгірген жат..
©  Рафаэль Ниязбек