Өлеңдер ✍️

Жыл өтіпті жүзіңді көрмегелі,

Суық сөзге «жоқ» деген сенбегелі.

Хабарыңды жел айтты жылап тұрып,

Жүрек шіркін «жалған» деп сенбеп еді...

Сол баяғы сіз көрген қаладамын,

Жарқын жандар азайды, санада – мұң.

Таусылғанмен ғұмырың алып жатыр

Жазып кеткен туындың бағаларын.

Сол баяғы салқын күз, суық бәрі,

Күн күлгенмен шуағы жылытпады.

Сіз таусыла жазатын сол баяғы,

Жөнделмей тұр замана бұзықтары.

Көңілге дәт, жанға күш мұраң қалды,

Сағынышым сарғайтты, шырайды алды.

Жалған өмір көрсетсе суық қабақ,

Сына жаздап, ағажан, шыдам қалды.

Жаның – ақ, жалғандыққа бас ұрмаған,

Жан едің жанайқайын жасырмаған.

Қазақтың өзі барда әр туындың,

Күмбірлеп сөйлеп тұрар ғасырлардан.