Өлеңдер ✍️
  14.05.2021
  293

Автор: Жұмекен Нәжімеденов

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.
Тасиды ол, бұлттарды тасиды,
Арқалап түндерден түндерге,
Түн келсе тұнжырып жасиды,
Күн келсе қуанып бұл жерге.
Білмейді ол өтірік құбылып,
Жасырмас самайда бар ағын.
Жақсы ғой осындай ұлылық
Бағатын әлемнің қабағын.


  Алатау аспан Түн Жұмекен Нәжімеденов Жұмекен Нәжімеденов шығармашылығы Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Тау төсі ақ көбік, ақ айран ᐈ
  Күн батарда ᐈ
  Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп ᐈ
  Айырлар ᐈ
  Қане, достар, қимылдалық күн қызбай ᐈ

Пікір жазу