Өлеңдер ✍️
  13.05.2021
  331

Автор: Жұмекен Нәжімеденов

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас...

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас,
амандасуға созған қолыңды ұстап «қош!» дедім.
Сөндіргенше үмітіңді сенің жас,
өзім неге сол арада өшпедім!..

Кешір, қалқам! Қешірерсің – білемін,
табарсың сен үкімін де шешімін.
Бірақ сендік менің мына жүрегім,
Жүрегімнен ала алмаспын кешірім!


  көңіл үміт жүрек Жұмекен Нәжімеденов Жұмекен Нәжімеденов шығармашылығы Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Алматы ᐈ
  Анау келген кім болды екен, біліп келші кім екен... ᐈ
  Аспанда күн барда, әлемде сыр барда... ᐈ
  Аяз – жеңгем ᐈ
  Ақ саусақ билейді, билейді... ᐈ

Пікір жазу